Czy masz jakieś pytania odnośnie naszych usług?
Na tej stronie znajdziesz odpowiedzi na najczęsciej zadawane pytania.
Wszystkie fakturowane powierzchnie, które nie kończą się przy promieniu lub krawędzi formy, powinny być dokładnie oznaczone (zarysowane granice), np. obszary wolne , styku elementów współ-formujących. Zazwyczaj miejsca łączenia dwóch powierzchni i powierzchnie przy brzegach, na granicy podziału, nie są fakturowane. Pozostawia się wolny margines o szerokości 0,5mm (obniżony lub na oryginalnym poziomie.
Kąt odchylenia powierzchni formujących w kierunku wychodzenia wyprasek z formy determinuje nam max. głębokość faktury.
Przyjęto zasadę : 0,02mm gł. faktury = 1° kąta odchylenia.
Forma powinna być wykonana z jednakowego, jednorodnego materiału. Jej elementy powinny pochodzić z jednego bloku i być poddane równocześnie tej samej obróbce cieplnej;wkładki powinny być z identycznego gatunku materiału (o takim samym składzie jak materiał formy.
Podczas mechanicznej obróbki powstają naprężenia w strukturze metalu – każda obróbka wnosi ze sobą pewien czynnik stresu. Chyba największe szkody może spowodować tępy frez, który się przegrzewa i też oddziałuje cieplnie na obrabiany materiał. Po wymianie narzędzia i po kolejnych etapach obróbki znika wprawdzie przebarwienia powierzchni metalu, jednak miejscowe przegrzanie działa głębiej pod powierzchnię, co uwidocznia nam krótki test trawienia, gdzie miejsca różnic gęstości struktury rozpoznamy przez zmianę zabarwienia.
Elementy formy przeznaczone do fakturowania powinny być zdemontowane. Odpowiednie ich oznaczenie pomoże wskazać właściwą pozycję przy pasowaniu.
Część procesu fakturowania przeprowadza się przy złożonych elementach, a inne etapy, gdy elementy formy są zdemontowane. Złożenie części formujących formy powinno być wykonane na sucho i bez środków smarnych Pozostałości tłuszczu w szczelinach rdzeni zakłócają proces trawienia, powodują rozpuszczenie warstwy maski struktury i w efekcie mogą prowadzić do nienaprawialnych wad faktury. Cienkie linie łączenia wkładek /rdzeni również po trawieniu pozostaną widoczne.
Powierzchnia przeznaczona do fakturowania powinna być wypolerowana równomiernie i bez wad (bez zarysowań i pozostałości po drążeniu) do chropowatości ok. Rt=4-5μm (Ra= 0,4-0,6μm) co odpowiada obróbce papierem ściernym ok. #320-#400.
W przypadku grubszych faktur wystarczy ziarno #240 (Rt~6-8μm / Ra~0,8-1,0μm). Niedokładna wstępna obróbka wykańczająca powierzchni formy i nieodpowiednie polerowanie może powodować powierzchniowe zmiany (wyrywanie drobnych cząsteczek lub ich naderwanie - efekt drobnych nakłuć lub złuszczeń ; wypłukanie bardziej miękkich cząstek ze struktury – efekt pomarańczowej skórki; wypełnianie drobnych punktów i rys mikro-wiórami i ziarnami ściernymi. W momencie oddziaływania kwasów na powierzchnię wszystkie luźne, nie związane mocno z podłożem cząstki i obce wtrącenia zostają wypłukane uwidaczniając jeszcze bardziej pory i rysy. Jeśli warstwa maskująca nadająca strukturę leży na takim miejscu, może nastąpić w trakcie trawienia jej oderwanie; a to prowadzi w efekcie do plam w strukturze wzoru .
"Połysk to percepcja wizualna występująca podczas oglądania powierzchni. Odczuwalność połysku jest bardziej wyraźna, im bardziej kierunkowo odbija się światło."
Światło jest odbijane nie tylko w głównym kierunku, ale także w innych kierunkach powstałych podczas wytrawiania powierzchni. Zmniejsza to dokładność reprodukcji powierzchni: odbity obiekt nie jest już przedstawiany jako czysty obraz, ale jako zamazany. Im bardziej równomierna dyfuzja światła do pomieszczenia, tym mniejsza intensywność składowej kierunkowej i bardziej matowa powierzchnia.
Stopień połysku określany jest poprzez:
